تکنو لوژی جدید کاشت دندان با ایمپلنت تا حدودی زیادی پیشرفت کرده است . این در حالی است که امروزه حتی با وجود تو مورهای سر و گردن امکان قرارگیری ایمپلنت در ناحیه تومور دهانی وجود دارد . بهترین روش پیوند استخوان بالا و پایین بوده که بااستفاده از تکنیک چاپ3 بعدی مدل سازی پیوند استخوان راحت تر صورت می گیرد .
بی دندانی که از مشکلات متداول عموم افراد امروز به حساب می آید در اکثر مواقع با درمان کاشت دندان فوری رفع می گردد .باید درنظر داشت که در کاشت ایمپلنت فوری نباید نیاز به پیوند استخوان باشد . از مهم ترین مزایای کاشت سریع دندان می توان به حفظ بافت استخوان فک و جلو گیری از تحلیل استخوان اشاره کرد
در جراحی ایمپلنت در صورتی که فقط یک ایمپلنت در استخوان فک سالم کاشته شود، بیمار معمولا احساس درد نمی کند، ولی درصورتی که نیاز به کاشت چندین ایمپلنت باشد، درد پس از جراحی انتظار می رود.
همچنین در صورتی که قرار گیری پایه ایمپلنت در محل نامناسب باشد، به علت ایجاد فشار در آن ناحیه درد احساس می شود.
با وجودی که علائم کلینیکی و رادیوگرافیکی، میزان عوارض در ایمپلنت دندان را نشان می دهند، می توان گفت تشخیص علت درد بیمار زمانی که همه پارامترها در آن نرمال است، می تواند نا امید کننده باشد، با مطالعات گسترده به این نتیجه رسیده اند که چند عامل می تواند درد پس از جراحی ایمپلنت را ایجاد کند، که هنوز ابهاماتی در تشخیص آن ها وجود دارد. درد شدید پس از ایمپلنت دندان زمانی که عوامل رادیوگرافیکی و بالینی طبیعی هستند یک فریب محسوب می شود.
علائم بالینی که درد ناشی از آن به خاطر بیماری هایی همچون پری ایمپلنتایتیس یا التهاب اطراف ایمپلنت است شامل:
خونریزی بعد از پروب، افزایش عمق پروب، ترشح چرک، بافت شکننده، زخم و … می باشد.
به هر حال زمانی که علائم طبیعی است و تنها مشکل ممکن است درد باشد، چه کار باید کرد؟
در این مبحث درباره درد و علائمی که باعث ایجاد درد می شود صحبت خواهیم کرد، inferior alveolar nerve که از کانال آلوئولار اینفریور خارج می شود، این نقطه به عنوان منطقه امن شناخته می شود، و در صورت ضربه به این قسمت در هنگام کاشت ایمپلنت ، خونریزی و بی حسی در این مکان به وجود می آید.
استفاده از بافت کراتینیزه ناکافی در اطراف روکش ایمپلنت:
برخی مطالعات پیشنهاد کرده اند که فقدان بافت کراتینی می تواند منجر به ایجاد درد پس از ایمپلنت دندان شود، این نشانه هم هنگام مسواک زدن ، خوردن غذا و … ایجاد می شود.
تماس ناهنجار ایمپلنت با استخوان:
زمانی که بافت فیبرینی استخوان بدن را احاطه می کند، باعث می شود تماس ایمپلنت با استخوان ضعیف باشد، در این مواقع تصویر رادیوگرافی سطح تماس ایمپلنت با استخوان را طبیعی و نرمال نشان می دهد، اما بیمار احساس درد می کند.
عوامل خطرساز دردزا:
برخی عوامل خطر ممکن است، باعث ایجاد درد پس از ایمپلنت شوند، این عوامل عبارتند از :
اختلالات حساسیت و درد عضلانی، درد مزمن، افسردگی، اضطراب و غیره.م
این عوامل می توانند به علل ناشناخته درد ایجاد کنند، که این عامل نیز باعث ایجاد درد پس از کاشت دندان می شود.
طبق نتایج بدست آمده از تحقیقات،ایمپلنت دندان بهترین جایگزین برای درمان بی دندانی بوده چراکه هم تاح و هم ریشه را شامل شده و هم همانند دندان طبیعی کارایی دارد.
دندان طبیعی دارای حرکات فیزیولوژیک و طبیعی در همه ابعاد میباشد.
مقدار این حرکت به سطح تماس و طرح ریشه بستگی دارد.
سیستم دندان طبیعی در مقایسه با یک ایمپلنت بهتر طراحی شده است.
در ادامه به شرح چگئنگی حرکت ایمپلنت دندانی پرداخته ایم.
در شرایطی که طول استخوان به اجازه کاشت ایمپلنت معمولی را ندهداز مینی ایمپلنت استفاده می کنیم
هم چنین در مواردی که تحلیل استخوان داشته باشیم و استخوان فک شرایط مناسب را نداشته باشد پزشک مینی ایمپلنت را انتخاب می کند
طرح درمان اولیه برای دندانپزشکی ایمپلنت، بایستی در برگیرنده ی سایز ایده آل ایمپلنت باشد که اساسا بر مبنای ملاحظات بیومکانیک و استتیک صورت می گیرد.
در پروتزهای معمول، هنگام جایگزینی دندان، به طور طبیعی دندان های پایه خلفی با پهنای زیاد جهت بازسازی دندان های خلفی به کار برده می شد، وقتی دندان ها با ایمپلنت های دندانی جایگزین می شوند، تیم درمانی باید از قبل سایز ایده آل ایمپلنت را بر مبنای روکش با استتیک ایده آل در چهارچوب اصول بیومکانیک انتخاب کند.
در گذشته سایز یک ایمپلنت اساسا بر مبنای حجم استخوان موجود در بعد ارتفاع، عرض و وطول تعیین می شد. جراح در قسمت های قدامی دهان از ایمپلنت های بلندتر و و در نواحی خلفی به دلیل محدودیت های ناشی از کانال مندیبولارو سینوس ماگزیلا از ایمپلنت های کوتاه تر استفاده می کرد. قطر ایمپلنت نیز هنگام جراحی تعیین می شد که با عرض استخوان موجود، ارتباط داشت و در اغلب موقعیت ها قطر ایمپلنت (4 میلی متر) استفاده می گردید.
در طی سال ها گنجاندن اصول بیومکانیک در طرح درمان های ایمپلنت های دندانی جهت کاهش رایج ترین عوارض درمان که مرتبط با استرس بیومکانیکال بودند، توسط مولف توصیه شده است.
در ابتدا پروتز بیمار مطابق با انتظارات استتیک و اینکه چند دندان، جایگزین می شود، ثابت باشد یا متحرک، طراحی می شود تا بزرگی و نوع نیروهای وارد بر روکش، مورد ارزیابی قرار می گیرند.
تراکم استخوان در نواحی احتمالی جای گذاری ایمپلنت ارزیابی و موقعیت های قرارگیری کلیدی ایمپلنت مشخص شده و در ادامه، تعداد ایمپلنت های اضافی بر اساس عوامل نیروی بیمار و تراکم استخوان در نواحی قرارگیری ایمپلنت، صرف نظر از عوامل نیروی بیمار و تراکم استخوان، دارای اهمیت هستند. از طرف دیگر تعداد کلی ایمپلنت ها مستقیما مرتبط با این عوامل نیرو و تراکم استخوان است. برای مثال وقتی بیماری، پارافانکشن دارد یا تراکم استخوان کم است،تعداد بیشتری ایمپلنت بایستی استفاده شود زیرا نیروهای بزرگ تری که به پایه های ایمپلنتی اعمال می شود، سب انتقال استرس های بزرگی به سطح تماس ایمپلنت با استخوان می شود.
در واقع تعداد ایمپلنت ها نیز ممکن است وقتی سایز ایده آل ایمپلنت ها، جهت بارگذاری بیومکانیکی کافی نیست، فاکتور مهمی باشد. ملاحظه بعدی این توالی طرح درمان ایده آل سایز ایمپلنت است.
یک رویکرد جامع، جهت تعیین سایز کلی ایمپلنت در پروسه کاشت دندان است که با تشخیص مشکلات بالینی آغاز می شود، عملکرد ایمپلنت های دندانی، انتقال نیروها به بافت های بیولوژیک اطراف است. مدیریت بیومکانیکال نیرو وابسته بع دوعامل است، ویژگی نیروی به کار رفته و ناحیه سطحی فانکشنال که load را پخش می کند.
سایز ایمپلنت مستقیما ناحیه سطحی فانکشنالی را که loadمنتقل شده از طریق پروتز را پخش می کند، تحت تاثیر قرار می دهد، سپس اصول پایه ای علمی مرتبط با نیروو سطح تماس با اصول مهندسی ترکیب می شوند تا اهداف بالینی مورد نظر تامین شود.
ملاحظات استتیک نیز در ارتباط با سایز ایمپلنت مورد توجه بوده و بخشی از این ارزیابی را تشکیل می دهند.
•
