دندانپزشکی کودکان بزرگسالان تهران

طبق نتایج بدست آمده از تحقیقات،ایمپلنت دندان بهترین جایگزین برای درمان بی دندانی بوده چراکه هم تاح و هم ریشه را شامل شده و هم همانند دندان طبیعی کارایی دارد.

دندان طبیعی دارای حرکات فیزیولوژیک و طبیعی در همه ابعاد میباشد.

مقدار این حرکت به سطح تماس و طرح ریشه بستگی دارد.

سیستم دندان طبیعی در مقایسه با یک ایمپلنت بهتر طراحی شده است.

در ادامه به شرح چگئنگی حرکت ایمپلنت دندانی پرداخته ایم.

 

 

در مقایسه با یک ایمپلنت، سیستم حمایت کننده یک دندان طبیعی برای کاهش نیروهای بیومکانیکی اعمال شده بر دندان، و ناحیه استخوان کرستال بهتر طراحی شده است.

پریودونتال ممبرین مجموعه اعصاب و عروق خونی، ماده اکلوزالی (مینا) و نوع استخوان احاطه کننده در مجموع خطر اعمال بیش از حد نیروهای اکلوزالی به سیستم دندان طبیعی را کاهش می دهند.

حرکت دندان:

دندان در بعد عمودی، افقی و چرخشی حرکاتی فیزیولوژیک و طبیعی دارد، مقدار حرکت دندان طبیعی به سطح تماس و طرح ریشه بستگی دارد.

بنابراین تعداد و طول ریشه ها، قطر آن ها، شکل و موقعیت و سلامت لیگامان پریودنتال اساسا روی لقی یک دندان تاثیر گذار است.

لقی بالینی عمودی یک دندان سالم صفر است، حرکت واقعی عمودی دندان تقریبا 28 میکرون بوده و برای دندان های قدامی و خلفی یکسان است. حرکت عمودی یک ایمپلنت محکم تحت نیروی 10Ib، 2 تا 3 میکرون بوده و عمدتا به ویژگی های وسیکوالاستیک استخوان زیرین مربوط است.

یک دانشمند دریافت که حرکت افقی دندان را می توان به افقی اولیه و حرکت ثانویه تقسیم کرد.

لقی اولیه با نیروی اندک قابل مشاهده بوده، بلافاصله اتفاق افتاده و نتیجه وجود PDL است.

لقی افقی اولیه دندان از حرکت افقی اولیه بیش تر است، یک نیروی بسیار سبک دندان را به صورت افقی حرکت می دهد.

دومین حرکت دندانی که توسط موله مان (دانشمند) توضیح داده شد بعد از حرکت اولیه اتفاق می افتد، زمانی که نیروی بزرگ تر به دندان وارد می شود.

وقتی نیروی اضافی به دندان اعمال می شود، حرکت دومی نیز قابل مشاهده خواهد بود، که مستقیما به مقدار نیرو بستگی دارد.

لقی ایمپلنت ها:

به عنوان یک روش درمانی قابل اعتماد، ایمپلنت جایگزین دائمی دندان های از دست رفته به حساب می آید، در واقع کاشت ایمپلنت با نرخ 95الی 98 درصد موفقیت توانسته به بهترین روش برای جبران بی دندانی به حساب آید.

استئو اینتگریشن یک واژه بافت شناختی است که تعریف آن عبارتست از تماس مستقیم استخوان با سطح یک ایمپلنت تحت بزرگنمایی میکروسکوپ نوری.

مانند دندان طبیعی سطح تماس ایمپلنت، استخوان حرکت لترالی بیش تری دارد. دانشمندان ایمپلنت های استخوانی دارای تثبیت محکم را بررسی کرده و دریافتند دامنه ای از حرکت 12 تا66 میکرونی در جهت لیبولینگوالی وجود دارد.

گاهی یک ایمپلنت با تثبیت محکم در مرحله دوم نمایان کردن، وقتی که اباتمنت در محل پیچانده می شود، داخل استخوان می چرخد، در این حالت سطح تماس ضعیف استخوان، ایمپلنت در اثر اعمال نیروهای برشی ناشی از قراردادن و پیچاندن اباتمنت و پیچ شکسته است.

اگر چنین اتفاقی روی داد، باید کاور اسکرو مجددا در محل خود قرار بگیرد و به ایمپلنت اجازه اینتگریشن مجدد داده شود.

به همین دلیل در صورتی که شما در بخش ایمپلنت پس از کاشت دندان لقی مشاهده کردید باید سریعا به دندانپزشک متخصص مراجعه کنید.